एस.एल.सी. नसकुन्जेलसम्म कहिल्यै दसैंमा आफैंले छानेर नयाँ कपडा लगाउन पाइएन । सधै पन्जावबाट आउने नयाँ कपडाले दसैं धकेलियो । मेरो विद्यालय जीवनभर दसैंमा बुवा कहिल्यै घरमा भएको याद छैन । आजकाल आफैं जागिरे भएपछि बल्ल बुझ्न थालेको छु त्यसको कारण ।  

आयौ पुतली बनेर फूलको हाँगा जस्तो हृदय छोडिदिएबास बस्यौ, तिम्रै आगन हो नाँच्नु, गाउनु तिम्रो कला अहो ! जिन्दगी हरियो भैगएथ्यो