खडानन्द र सालीको गफ ।खडानन्द : मै मुर्ख हुँ, तिम्लाई छोडेर तिम्री दिदीसँग विवाह गर्ने ।साली : अँ, मलाई त अन्धी नै सम्झिनुभो कि क्या हो भिनाजु ? दिदीलाई हेर्या बेला मैले चाहिं तपाइलाई देख्या थिइन र ????
खडानन्द कक्षामा पढाउँदै ।खडानन्द : भन् त बिर्खे, भैंसीले किन पुच्छर हल्लाउँछ ?बिर्खे : पुच्छरमा भैंसीलाई हल्लाउन सक्ने तागत हुँदैन त्यसैले भैंसीले नै पुच्छर हल्लाउँछ सर ।
हेर विवाहित केटा हो, यदि बाहिर चक्कर सक्कर चल्या छ भने गर्लफ्रेन्डको नाम सासू आमा भनेर सेभ गर्नु, त्यसपछि बूढीले आफैँ फोन डायल गरेर दिन्छे, कहिलेकाहीं त मेरी आमासँग नि कुरा गर्नु नि भन्दै ।
चार इन्चको कट्टु लाउने मैयाँको नाम सभ्यता रे । विश्वास अनि भरोसा सबै गुमाइसकेपछि भन्छे ऊ— ‘प्लिज गिभ मी अ चान्स’ ।-यात्रा गर्दा साइडको सिटमा परीजस्ती केटी पर्नी त फिल्ममा मात्र रै’छ, रियलमा त उल्टी गर्ने आन्टी मात्र हुने रै’छिन् ।
खडानन्द हरिबोलको घरमा पुगे ।हरिबोल ः ल कस्तो ठिक्क टाइममा आइपुगिछस् यार, लु भन्, खिर खान्छस् कि हलुवा ?खडानन्द ः हैन हौ हरि, तेरो घरमा एउटै मात्र कचौरा छ कि क्या हो ????
डाक्टर : पिउने बानी छ भने अलि कसरत पनि गर्नुपर्छ है ।खडानन्द : अँ, भट्टीसम्म त हिंडेर जाने गर्या छु डाग्डर सा’प ।
आई लभ यू भन्न नजानेरआलबु भन्नेले पाँचवटी केटी पट्याइसकेछ आफू भने बुङ्गाको बुङ्गै ।
खडानन्दकी पत्नीले पतिलाई छड्के नजरले हेर्दै कपडा फेरिन्, रातको ११ बजे ।पत्नी : के छ बिचार ? अब के गर्ने ? त्यो त याद छ होला नि, मेरो प्यारो खडुलाई ।खडानन्द : चिप्लो घस्नु पर्दैन, मलाई कुरोसुरो केही थाहाँ छैन, यति रातिचाहिँ म मरे पनि कपडा धुँदिन, भन्देको छु मैले ।
खडानन्द र उनकी पत्नी बेलुका खाना बनाउने बेलामापत्नी : के बनाऊँ आज ?खडानन्द : स–साना कुरालाई तिलको पहाड बनाउन छोडेर अरू जे बनाए पनि हुन्छ ।
एक जोडीले आत्महत्या गर्ने निर्णय गरेछ र अग्लो घरबाट पहिले प्रेमीले हाम फालेछ । त्यत्तिकैमा प्रेमिकाले आँखा बन्द गरिछ र भनिछ : माया त अन्धो हुन्छ र उ फर्केर गइछ । त्यो देखेर प्रेमीले पनि यसो भन्दै आफ्नो प्यारासुट खोलेछ : माया त कहिल्यै मर्दैन !
थोत्रो स्कुटर चढ्ने बेला पटक–पटक म बसौं भनेर सोध्थी....तर डोली चढ्ने बेलामा एकवचन पनि म के गरौं भनेर सोधिन्— अलच्छिनी ।
हरिबोल : ओए खडु, पत्रिका पढ्दा तँ राशिफल हेर्छस् कि हेर्दैनस् ?खडानन्द : हेर्दिनँ यार !हरिबोल : किन नहेर्या त ?खडानन्द : विश्वासै लाग्दैन के हेर्नु ? अब हेर न । म अविवाहित मान्छे, तर मेरै राशिफलमा चाहिं प्राय सन्तानसुख र पुत्रलाभ लेख्या हुन्छ ।
न्युज हेर्न पनि लाज लाग्ने भैसक्यो । समाचार वाचन गर्ने केटी भन्छे— हामी देखाउँछौं तपाईंलाई भित्री कुरा । कलि लागेछ नि बरै, अब त ।
अस्ति एउटा चेक साट्न बैंक गाको, क्यासियर केटीले बिस्तारै चेकको पछाडी आफ्नो फोन नम्बर लेख्नुस् न भनी । हत्त न पत्त नम्बर लेखेर दिएको, सात दिन भयो आजसम्म कल गरेकी छैन यार त्यसले ।
जीएफ : म माथी धेरै युवाहरू मर्छन्, किन होला ?खडानन्द : हैट्, के कुरा गरेको हौ ? तिमी अस्पतालको बेड हौ र ????
पत्नी : सुन त खडु, आज राति लाग्ने चन्द्र ग्रहण मैले हेर्नु हुन्छ कि हुँदैन ?खडानन्द : त्यति टाढा हेर्नै पर्दैन नि लाटी, बाथरुममा ठूलो ऐना छ नि, बत्ती बालेर त्यही ऐनामा हेर न, चन्द्रमामा लागेको ग्रहण ।
खडानन्दकी पत्नी बिरामी थिइन् ।खडानन्द : तिम्लाई कतै केही भैहाल्यो भने त म त पागलै हुन्छु नि !पत्नी (बिस्तारै) : कतै दोस्रो बिहे त गर्दैनौ नि ?खडानन्द : पागलको के भरोसा, जे पनि गर्न सक्छ नि ।
खडानन्द एकाबिहानै बरबराउँदै थिए । हरिबोल टुप्लुक्क आइपुगे ।हरिबोल : हैन के भयो खडानन्द ?खडानन्द : समाचार हेर्या । कोकमा लेउ, चाउचाउमा सिसा, फ्रुटीमा गँड्यौला, चामलमा ढुङ्गा । त्यसका बाजे, रक्सीमा बाहेक अरू कुनै पनि चिजमा भरोसा नगरे हुने भो ।
खडानन्दले विवाह गरे र घरमा नयाँ बेहुली भित्र्याए । यद्यपि उनी दोधारमा परे । नयाँ बेहुलीसँग के कुरा गर्ने ? के भन्ने ? के बोल्ने ? लगभग ४५ मिनेट सोचिसकेपछि उनी बेहुलीको छेउमा गए ।खडानन्द : (बेहुलीको कानमा खुसुक्क) आज तिम्रो माइतका मान्छेलाई त थाहा होला नि ? आज तिमी यतै बस्छौ, फर्किंदैनौ भनेर ।
खडानन्दका ससुरासार्है माया गर्थे खडुलाई । उनको मृत्युपछि टेन्सन भइरा’को थ्यो खडानन्दलाई । मलामीका साथ हिंड्दै थिए खडानन्द ।
