दसैंमा खसी काटेर खाइहालियो, अब तिहारमा कुकुर काटेर खान मिल्दैन, नत्र त त्यो माया भन्ने शब्द नै हराउँथ्यो । 

बुद्ध पुनछा

वर्षभरि कति जीवजन्तुमाथि अत्याचार गरिन्छ, त्यसको पाप नलागोस् भनेर वर्षमा एकपटक क्षमा याचना गर्न पनि त्यस्तो प्रेम भाव प्रकट गरिन्छ । मानिस साँच्चै मान्नैपर्ने स्वार्थी प्राणी हो । 

रोशन राना

चौरासी लाख जुनी घुमेर मान्छे भा’छ रे † त्यसकारण आफू पनि कुनै जन्ममा त्यही जनावर भइन्छ भनेर आदरभाव र सद्भाव दिइएको होला । 

पोखरेल शिव

अरू बेला त मानिसले टाउकोदेखि खुट्टासम्म, कानदेखि फोक्सोसम्मका थरीथरीका परिकार बनाएर खाइहाल्छन्, अनि तिहारमा चाहिँ यसो देखावटी रूपमा खान नहुने जनावरको चैं पूजा गरेजस्तो गर्छन् । 

मनिष श्रेष्ठ

गाई, कुकुर, काग मात्र होइन, काठमाडौंका महर्जन, डंगोल आदि कृषि पेसा भएका नेवारले साउनतिर खेतमा भएका भ्यागुतालाई खाना ख्वाउँछन् । ‘ब्यां जा नक्किगु’ भनिने पर्व नै हुन्छ ।

हरिहर जोशी

दसैंमा हत्या–हिंसा गरेर तिहारमा रोएजस्तो गर्छन् ।

इब्सन सुब्बा

हाम्रो धर्म परम्परा अनि संस्कारसँग जोडिएको हुनाले ।

राजु प्राग

दसैंमा मार हानेको जनावरको पाप नलागोस भनेर ।

बाबुश्री

दाजुभाइ भनेका कुकुर र गोरुको प्रतीक हुन्, त्यही भएर । 

कुमार विष्ट

यो प्रेमभाव होइन, भेदभाव हो ।

उमेशचन्द्र राई

हर कुत्तेकी दिन आता है भन्ने हिन्दी भनाइलाई प्रस्ट पार्न होला नि †

रोहित सित्यान

मानिसलाई विभिन्न परिस्थितिमा जनावरले सहयोग गरेकाले ।

सूचना शर्मा