खडानन्द कक्षामा पढाउँदै ।खडानन्द : भन् त बिर्खे, भैंसीले किन पुच्छर हल्लाउँछ ?बिर्खे : पुच्छरमा भैंसीलाई हल्लाउन सक्ने तागत हुँदैन त्यसैले भैंसीले नै पुच्छर हल्लाउँछ सर ।

खडानन्द हरिबोलको घरमा पुगे ।हरिबोल ः ल कस्तो ठिक्क टाइममा आइपुगिछस् यार, लु भन्, खिर खान्छस् कि हलुवा ?खडानन्द ः हैन हौ हरि, तेरो घरमा एउटै मात्र कचौरा छ कि क्या हो ????

डाक्टर : पिउने बानी छ भने अलि कसरत पनि गर्नुपर्छ है ।खडानन्द : अँ, भट्टीसम्म त हिंडेर जाने गर्‍या छु डाग्डर सा’प ।

खडानन्द र उनकी पत्नी बेलुका खाना बनाउने बेलामापत्नी : के बनाऊँ आज ?खडानन्द : स–साना कुरालाई तिलको पहाड बनाउन छोडेर अरू जे बनाए पनि हुन्छ । 

हरिबोल : ओए खडु, पत्रिका पढ्दा तँ राशिफल हेर्छस् कि हेर्दैनस् ?खडानन्द : हेर्दिनँ यार !हरिबोल : किन नहेर्‍या त ?खडानन्द : विश्वासै लाग्दैन के हेर्नु ? अब हेर न । म अविवाहित मान्छे, तर मेरै राशिफलमा चाहिं प्राय सन्तानसुख र पुत्रलाभ लेख्या हुन्छ ।

अस्ति एउटा चेक साट्न बैंक गाको, क्यासियर केटीले बिस्तारै चेकको पछाडी आफ्नो फोन नम्बर लेख्नुस् न भनी । हत्त न पत्त नम्बर लेखेर दिएको, सात दिन भयो आजसम्म कल गरेकी छैन यार त्यसले ।

जीएफ : म माथी धेरै युवाहरू मर्छन्, किन होला ?खडानन्द : हैट्, के कुरा गरेको हौ ? तिमी अस्पतालको बेड हौ र ????

पत्नी : सुन त खडु, आज राति लाग्ने चन्द्र ग्रहण मैले हेर्नु हुन्छ कि हुँदैन ?खडानन्द : त्यति टाढा हेर्नै पर्दैन नि लाटी, बाथरुममा ठूलो ऐना छ नि, बत्ती बालेर त्यही ऐनामा हेर न, चन्द्रमामा लागेको ग्रहण ।

खडानन्दकी पत्नी बिरामी थिइन् ।खडानन्द : तिम्लाई कतै केही भैहाल्यो भने त म त पागलै हुन्छु नि !पत्नी (बिस्तारै) : कतै दोस्रो बिहे त गर्दैनौ नि ?खडानन्द : पागलको के भरोसा, जे पनि गर्न सक्छ नि ।

खडानन्द एकाबिहानै बरबराउँदै थिए । हरिबोल टुप्लुक्क आइपुगे ।हरिबोल : हैन के भयो खडानन्द ?खडानन्द : समाचार हेर्‍या । कोकमा लेउ, चाउचाउमा सिसा, फ्रुटीमा गँड्यौला, चामलमा ढुङ्गा । त्यसका बाजे, रक्सीमा बाहेक अरू कुनै पनि चिजमा भरोसा नगरे हुने भो ।

खडानन्दले विवाह गरे र घरमा नयाँ बेहुली भित्र्याए । यद्यपि उनी दोधारमा परे । नयाँ बेहुलीसँग के कुरा गर्ने ? के भन्ने ? के बोल्ने ? लगभग ४५ मिनेट सोचिसकेपछि उनी बेहुलीको छेउमा गए ।खडानन्द : (बेहुलीको कानमा खुसुक्क) आज तिम्रो माइतका मान्छेलाई त थाहा होला नि ? आज तिमी यतै बस्छौ, फर्किंदैनौ भनेर ।

छोरा : बुबा, मलाई १ हजार रुपैयाँ दिनुस् त ।खडानन्द : किन चाहियो १ हजार ?छोरा : मेरा सबै साथीको एकाउन्ट छ, म पनि एकाउन्ट खोल्छु ।खडानन्द : धेरै राम्रो, कहाँ खोल्छस् ?छोरा : चुरोटको पसलमा ।

खडानन्द कक्षामा ।शिक्षक : आज पनि होमवर्क नगरी आइस् होइन खडु ? भन्, के सजाय दिऊँ तँलाई ?बिर्खे : ऊ त्यो पल्लो बेन्चकी केटीले पनि होमवर्क गर्‍या छैन सर, बाथरुममा थुन्दिनुस् हामी दुवै जनालाई ।

खडानन्द : एकदिन यो पृथ्वीमा महाप्रलय हुनेछ, पानी, हावा केही पनि रहने छैन, पृथ्वीमा रहेका सबै जीव नष्ट हुनेछन् ...बिर्खे : सर, त्यो दिन छुट्टी हुन्छ कि हुँदैन ? स्कुल आउनुपर्छ कि पर्दैन ।

डेलिभरीभन्दा पहिले डाक्टर खडानन्दकी श्रीमतीसँग । डाक्टर : तपाईं डेलिभरीको समयमा बच्चाको बाउलाई छेवैमा देख्न चाहनुहुन्छ ? खडानन्दकी श्रीमती : नाइँ पर्दैन, ऊप्रति पहिलेदेखि नै मेरो बूढाले त्यसै शंका गरिरा’छ ।